boso

Naabutan nanaman kita

Habang nakasilip sa maliit na butas ng aking pag asa

Pag asa na makita ang hubad na ligaya

Habang nangangarap na balang araw mahahawakan din kita

 

Ala singko ng umaga

Sauladong saulado na kita

Ito yung oras ng dating mo sa bahay

Mula sa trabaho at maghahanda na para mag pahinga

Magkakape ka muna sa salas sabay pasok sa banyo para buksan ang gripo

Nakauniporme pero nakayapak

Habang ang buhok ay naka pusod

Sa kaliwang pisngi

Isang butil ng pawis na nag aantay mahulog

At sa kanan ang yong kamay na hinahawi ang natitirang nakalaylay mong buhok

 

Naninigas akong naka kapit sa ibabaw ng kisame

Habang ang mga mata ay nakasilip sa butas na ginawa ko noong isang buwan

Noong naramdaman kong ang banyo mo at kwarto ko ay halos mag kadikit lang

Kaya gumawa ako ng paraan para umakyat mula sa kisame ng kwarto

Papunta sa parte na nirerentahan mo

At tama nga ang hinala ko

Na nasa baba nito yung langit na gustong gusto ko

Kaya mula noon magkanda leche leche man ang hapunan

Busog na ko sa ideya na patuloy makabayad ng renta

Para di mapalayo sa anghel na kapit kwarto ko

 

 

Lumipas ang ilang segundo handa na ang entablado

At dahan dahan mong hinubad ang kurtina nito

Kasabay nang dahan dahang pag tigas ng aking armas

Na matagal ng nanggigigil na maiputok sayo

 

Nanglisik ang aking mga mata

Kitang kita na lalo kita

Mula sa maliit na butas

Mistulang sumasayaw ka

Isang gutom na leon sa ibabaw ng maamong tupa

Sinta pangako tawagin mo lang ang pangalan ko

Pupunta ako diyan at kakainin kita

 

Lalasapin kita

Hahalikan mula noo papunta sa tenga

Didilaan ang likod nito pababa

Papunta sa leeg na marahan kong sasakmalin

 

Sasabay ang malalim mong pag hinga

Sa bawat pag hatak ng kanang kamay ko sayong buhok

Habang patuloy ang pag halik ko sa iyong mga labi

At ang kaliwa ay nakapulupot sa yong likod

Paangat nang paangat kasabay ng pagdulas ng aking kamay

Sa iyong dibdib pababa sa pagitan ng yong mga hita

At pag nagtagpo na ito at ang aking mga daliri

Ay dahan dahan na rin akong bababa

Para labi ko naman ang humalili

 

Hahalikan at sisipsipin ang talulot ng bulaklak mo

Hanggang sa lumabas ang katas nito

Pagkatapos ay dahan dahan kong ipapasok

Ang pinaka matapang na parte ng katawan ko

Para mag labas masok sa silid na mas mainit pa sa tag init

Mas gusto kung mas masikip

Basta madulas para hindi sumasabit

 

Tangina nang gigigil na talaga ako!

kaunti nalang wawasakin ko na tong kisame na nag hihiwalay sa buhay malayang binata

at sa buhay sa loob ng malamig na selda

Pero wag kang mag alala

Hindi ako ganoon ka desperadong madale ka

Kaya kagaya ng ginagawa nila

Bukas makalawa

Mag papakilala akot liligawan ka

At pag napasagot na kita at nakuha ko na

At paulit ulit na nakuha

Iiwanan kita

kagaya ng ginawa ko sa iba

noong unang beses kitang makita

Noong unang beses kitang makita
Di ko inasahan na sa simbahan pa
Habang nag darasal ka ng aba ginoong maria
Tapos parang ako yung napupuno ng grasya
Kasi nakita kita

Linggo linggo akong sumimba nang maaga mula noon
Habang nananalangin na sana hindi muna dumating si father
Para hindi muna mag simula yung misa
O di kaya sana hindi maubos yung bilang ng beads nung rosaryo
Para mas matagal kang mag sasalita
Kasi sa totoo lang, sa boses mo palang parang totoo na may langit nga

Pero maya maya pa dumarating din agad yung pari
Nag sisimula yung misa at nagsisimula na ring mabaling yung atensyon ko sa kanya
Dahil alam ko naman na parang malabo kasi magmamadre ka
At gusto man kita, alam kong mas gusto mo siya
Mamahalin pa lang kita, mahal na mahal mo na siya
Ibibigay ko palang sayo yung maibibigay ko, naibigay na niya agad lahat sayo
Ipapabasa ko palang sayo yung mga tulang maisusulat ko
Saulado mo na yung mga ipinasulat niya para sayo
At saka isa pa, sino ba naman ako
Isang hamak na tao lang na walang pakpak
Kaya nahulog ako sayo

Pagkatapos nung huling misa kung saan huling beses din kitang nakita
Naisip kong dehado na masilayan pa ulit kita
Kasi sabi ni father papunta na daw kayong marikina
Kaya nag lakas loob akong lumapit sayo para kausapin ka
“May alaala pa ba tayo ng buhay natin sa mundo pag napunta tayo sa langit?
Ngumiti ka at sinabing “wala na”
Sabay talikod at naglakad palayo habang kumakaway saakin ang yong anino
Sa pag alis mo naiwan sa akin mga salitang matagal tagal na mag lalaro sa aking isip
Na siguro hindi ganoon ka ganda ang langit
Kung di manlang kita maaalala kung sakaling doon makita ulit kita